پرینت قبلی

ویرایش و تصحیح : محسن مداح 

 این نوشتار نه دستورالعمل آموزشی بلکه تنها حاوی برخی از نکات و توصیه ها دربارۀ  رشته زیبا  , هیجان انگیز و بسیار خطرناک پرش از ارتفاع ثابت و یا وینگ سوت بیس جامپ میباشد .

مسلماً همه ما ویدئوهایی از پرش و پرواز اسطوره هایی مانند fred Fugen , Jeb Corliss, Miles Daisher , Sebastia Alvarez 
را بر فراز کوهها ، جنگلها و دره ها مشاهده کرده ایم و کاملاً طبیعی است  که بخواهیم  پروازی شبیه آنها داشته باشیم و هیجان این نوع پرشها را تجربه کنیم  ولی برای ورود به این دنیای شگفت انگیز مانند هر رشته ورزشی دیگر میبایست در ابتدا ضمن فرا گرفتن آموزش های اولیه با نکات ابتدایی ایمنی  این نوع  پرش نیز آشنایی داشته باشیم . 

با هر جستجوی اینترنتی و یا با مراجعه به آمار تلفات و مصدومیتها در رشته های مختلف ورزشی ، رشته پرش از ارتفاع ثابت یا بیس جامپینگ  اگر در صدر رشته های خطرناک نباشد بدون شک در میان سه رشته ورزشی خطرناک جهان قرار میگیرد . 

رشته پرواز با لباس بالدار یا وینگ سوت نیز به گواه شرکت کنندگان و علاقه مندان این رشته یکی از فنی ترین و پرچالش ترین رشته های ورزشهای هوایی است . 

Patrick De Gayardon در سال ۱۹۷۷ با انجام اولین پرش از ارتفاع ثابت با استفاده از لباس بالدار در منطقه Kjerag کشور نروژ بدون شک خطرناک ترین ، فنی ترین و پرچالش ترین رشته ورزشی جهان را به علاقه مندان و ماجراجویان ورزشهای هوايي معرفی کرد ، رشته وینگ سوت بیس جامپ  Wing Suite BASE Jump  

اولین تلفات وینگ سوت بیس جامپ در سال ۲۰۰۲ بوقوع پیوست و از آن سال به بعد این رشته در ردیف یکی از مهلک ترین و پرتلفات ترین رشته های ورزشی قرار گرفته است . 

سال ۲۰۱۶با مرگ ۲۴ پرنده وینگ سوت بیس جامپر یکی از پرتلفات ترین سالهای این رشته بوده است .

با توجه به مقدمه ذکر شده توجه کنید که چنانچه دارای آمادگی کامل ذهنی ، فنی و فیزیکی نیستید ، وینگ سوت بیس جامپ ورزش مناسب شما نیست و ورود به آن میتواند بسیار خطرناک و کشنده باشد . 

قویاً توصیه میشود که چنانچه تصمیم به شروع این رشته را دارید حتماً در کنار دارا بودن آمادگی فنی ، ذهنی و بدنی ازهمراهی ، تجربه و آموزش یک پرش کننده باتجربه بهره مند شوید .

در ابتدا به برخی از نکات و عواملی که وینگ سوت بیس جامپ را پرچالش مینماید، میپردازیم :

۱- وینگ سوت به طور فزاینده ای در حرکت و عملکرد بدنی شما محدودیت ایجاد میکند که به روی لحظه پرش و چگونگی خروج از محل پرش و پرواز پس آن اثرگذار است و در مقایسه با پرشهای معمول بیس جامپ آنرا بسیار چالش برانگیز میکند . 

این محدودیت باعث سخت بودن حرکت و استقرار به روی محل پرش ( Exit Point ) ، افزایش احتمال ناپایداری در هنگام پرش و همچنین کم شدن شانس برگشت به حالت اولیه در صورت مواجهه با ناپایداری در حین پرش و یا پرواز میباشد . 

۲- با پوشیدن وینگ سوت شما برای باز کردن چتر خود با سختی و پیچیدگی مواجه خواهید شد و بلافاصله بعد از باز کردن چتر به دلیل محدودیت حرکتی ذکر شده در بالا با کنترل و هدایت چتر خود در لحظات اوّل دچار چالش و محدودیت خواهید بود . 

۳-  پرش کننده با وینگ سوت میبایست بطور مداوم در حال ارزیابی و بررسی محلی باشد که قصد پرش و پرواز بر فراز آنرا دارد . این ارزیابی باید شامل محل باز کردن چتر و محل فرود نیز باشد چون به طور معمول محل باز کردن چتر و فرود با وینگ سوت کاملاً متفاوت از پرش معمولی از یک نقطه پرش مشابه میباشد .

۴- به طور معمول پرش کنندگان از ارتفاع ثابت به طور چشمی و بصری و با مشاهده نزدیک شدن زمین ( Ground Rush )  ارتفاع خود را ارزیابی کرده و اقدام به باز کردن چتر میکنند ولی در پرش با وینگ سوت کم بودن میزان نرخ سقوط (Fall Rate) و بالا بودن سرعت حرکت افقی براحتی میتواند باعث گمراهی فرد پرش کننده شود و این تصور را ایجاد نماید که در ارتفاعی بالاتر از حد مجاز هستند .

۵- پرش کنندگان با وینگ سوت میبایست به ارتفاع پرواز خود بخصوص در مواقعی که بر فراز صخره ها و یا مناطق شیبدار پرواز میکنند توجه کامل داشته باشند . 
پرواز در مناطق کوهستانی به دلیل اختلاف ارتفاع صخره ها و شیبهای سنگی میتواند درک پرش کنندگان از ارتفاع را دچار اختلال نماید . 

پرش کنندگان اغلب با توجه و تمرکز به روی فضای بازی که در حال پرواز به سمت آن هستند در تشخیص ارتفاع خود بروی شیبها دچار توهم و اختلال در تشخیص میشوند و دارای درک صحیح و دقیقی از ارتفاع  نمیباشند .

وینگ سوت بیس جامپرها میبایست همیشه نسبت به ارتفاع ایمن جهت باز کردن چتر و همچنین کنترل و پرواز چتر برای رسیدن به منطقه امن فرود آگاهی ، دقت و احتیاط کامل را داشته باشند . 
اهمیت این آگاهی زمانی نمود پیدا میکند که بدانیم در حین پرواز با وینگ سوت به محض رها کردن پایلوت شوت سرعت حرکت افقی کاهش و تا زمان  باز شدن کامل چتر حدود ۲۰۰ پا یا ۶۰ متر ارتفاع از دست خواهیم داد . 

۶- در برخی موارد پرش کنندگان از ارتفاع ثابت با لباس بالدار تصور میکنند که قادر به انجام پرشهایی هستند که به دلیل ویژگیهای مکانی برای سایر پرش کنندگان از ارتفاع ثابت  پرش از آن مکانها ناممکن میباشد .
علاوه بر خطرناک بودن این طرز تفکر، برای پرش از این گونه مکانها میبایست از قابلیتها و تواناییهای خودتان و مناسب بودن تجهیزاتتان مطمئن باشید . 

پرش از اینگونه مکانها مستلزم بررسی موقعیت و محل پرش و همچنین داشتن تواناییهای فنی و فیزیکی ویژه میباشد .

قبل از اینکه به فکر انجام دادن پرش از ارتفاع ثابت با لباس بالدار باشید شما باید : 

الف ) به عنوان یک بیس جامپر : 

- تجربه انجام حداقل ۴۰۰ پرش از ارتفاع ثابت را داشته باشید ( داشتن بیشتر از ۴۰۰ پرش میتواند بسیار مفیدتر باشد و حاشیه امنیت بیشتری را برای شما فراهم نماید) .

- از شروع اموزش و ورود شما به بیس جامپ حدافل ۲ سال گذشته باشد تا بتوانید با محیط و فضای حاکم بر رشته بیس جامپ آشنایی داشته شده ، در آن محیط احساس استرس و بیقراری نداشته باشید ، اخلاقیات و بایدها و نبایدهای انرا بدانید و به طور کامل قابلیت مدیریت رفتاری و عملکرد در محیطهای پرفشار و استرس زا را داشته باشید .
- کاملا توانایی پرش با حالت بدنی مطلوب در بیس جامپ را داشته باشید . حفظ حالت بدنی مطلوب به خصوص در پرشهای تمرینی بدون  وینگ سوت و در حالی که دستها در طرفین بدن قرار دارد تمرین مناسبی برای شروع امادگی انجام پرش با وینگ سوت میباشد . 

- انجام حداقل ۵۰ Terminal Jump( پرش و رسیدن به سرعت حد ) و انجام مهارت حرکت رو به جلو ( Track ) در طی این تعداد پرش . 
توانائی اجرای مهارت Tracking میبایست در ۲ وضعیت قبل از رسیدن به سرعت حد (Sub Terminal) و در سرعت حد (Terminal) به نحو احسن و کامل در شما وجود داشته باشد . 

- توانایی کافی و مطلوب در کنترل و هدایت چتر و همچنین فرود در مناطق کوچک و دشوار را داشته باشید (Accuracy Landing)

- سابقه و تجربه خوبی در باز کردن چتر در حالت پایدار و مطلوب و همچنین باز شدن چتر در مسیر و سمت درست داشته باشید
 (On Heading Opening)

ب)‌ به عنوان یک پرش کننده با لباس بالدار ( Wing Suiter ) : 

- تجربه انجام حداقل ۳۵۰ پرش با وینگ سوت را داشته باشید ( داشتن بیش از ۳۵۰ پرش میتواند مفیدتر باشد و حاشیه امنیت بیشتری را برای شما فراهم نماید )

- تجربه پرش و حداکثر عملکرد مطلوب با وینگ سوت های با عملکرد بالا ( High Performance ) را داشته باشند 

- میبایست با پوشیدن و استفاده از وینگ سوت کاملاً احساس راحتی نمائید و با پوشیدن آن احساس محدودیت فیزیکی و عملکردی در حین پرش نداشته باشید .

- میبایست در حین پرواز با وینگ سوت با پیدا کردن ، در دست گرفتن و کشیدن پایلوت شوت هیچگونه مشکلی نداشته باشید و با حفظ حالت بدنی مطلوب و پایدار در حین کشیدن پایلوت شوت به باز شدن در مسیر و سمت درست کاناپی کمک نمائید .

- میبایست توانایی حفظ حالت درست بدن در حین پرواز و همچنین توانائی مقابله با از دست دادن حالت اولیه و برگشت به وضعیت پایدار را داشته باشید . 

- توانایی باز کردن سریع زیپ های وینگ سوت را بلافاصله بعد از باز شدن چتر و در حداقل زمان ممکن را داشته باشید (باز کردن زیپ های وینگ سوت در حداقل زمان یکی از مهارتهای مهم و کلیدی در پرش با لباس بالدار میباشد)

- با نحوه رها و جدا کردن بخش مربوط به دستها و یا پاهای وینگ سوت آشنایی کامل داشته  و قبلاً بارها آنرا تمرین کرده باشید . 

- توانایی کامل پرواز با لباس بالدار را داشته باشید .
این توانایی شامل تغییر در نرخ سقوط (Fall Rate) و سرعت پیشروی (Forward Speed) در حین پرواز میباشد . 

- در صورت امکان به جهت تمرین برای شروع پرش از ارتفاع ثابت با لباس بالدار، تعدادی پرش از بالون داشته باشد. پرش از بالون تمرین خوبی برای شبیه سازی شرایط پرش از ارتفاع ثابت میباشد .

و در آخر اینکه با علم به خطرناک بودن این رشته ورزشی سعی کنید که با گفتگو با نفرات باتجربه ، خواندن مقالات و مشاهده فیلم و همچنین مطالعه و تجزیه و تحلیل گزارشهای حوادث این رشته  شرایط پرش ایمن و کم خطری برای خود و دوستان خود بوجود آورید . 

حالا اگر هنوز هم میخواهید با استفاده از لباس بالدار پرش از ارتفاع ثابت  ( Wing Suite Base Jump )انجام دهید پس احتیاج به آمادگی دارید : 

- میبایست تحت آموزش قراربگیرید 
با دقت ، پرس و جو و وسواس زیاد نفری با تجربه ، آگاه و دارای قدرت انتقال بالا را پیدا کرده و فراگیری اصول اولیه ایمنی و تکنیکها در نزد وی شروع کنید .
به دلیل جوان بودن این رشته و همچنین عدم وجود مراکز رسمی آموزشی این امر یکی از چالشهای اولیه برای فراگیران و علاقه مندان این رشته است 

میبایست تجهیزات مناسب داشته باشید . 

 اول اینکه قویاً توصیه میشود که برای شروع از وینگ سوت با عملکرد بالا استفاده نکنید و از انواع ابتدایی این نوع لباسها برای شروع پرشهای خود استفاده کنید . 
بعد از انجام حداقل  ۱۰ پرش با این نوع وینگ سوت در صورتیکه با پرش ، پرواز و کنترل آن مشکلی نداشتید میتوانید از وینگ سوتی با یک درجه عملکرد بالاتر استفاده کنید . 

از وسایلی و تجهیزاتی که برای پرش از ارتفاع ثابت با لباس بالدار طراحی و ساخته شده است استفاده کنید .

 برخی از این وسائل میبایست دارای ویژگیهای زیر باشد : 

کانتینر و یا پشتی چتر از نوع ۱ یا ۲ سوزنه باشد ( 1Pin or 2Pin )
جریان هوای ایجاد شده در حین پرواز به روی کانتینر و همچنین زاویه باز شدن و گسترش چتر استفاده از کانتینرهای دارای پارچه چسب دار (Velcro ) را منتفی میکند . 

- بسته بندی چتر میبایست مانند بسته بندی برای پرش در مواقع رسیدن به سرعت حد باشد ( کاملاً قرینه، بندها مرتب و منظم در جای خود، اسلایدر توری و بالا قرار گرفته )

- پایلوت شوت ZP، اندازه پایلوت شوت با توجه به نوع کاناپی بین ۳۴ تا ۳۸ اینچ و دستگیره پایلوت شوت نباید از نوع سنگین
( Hackey ) باشد .
سنگین بودن پایلوت شوت امکان درگیر شدن بند اتصال ( Bridle ) و همچنین تأخیر در عملکرد آن را ایجاد مینماید .

کانتینرهایی با گوشه های پایینی باز و به اصطلاح  Dynamic Corner  و همچنین استفاده از کلاههای ایمنی که امکان ایجاد دید پیرامونی مناسب را فراهم آورد و همچنین عینک و وسایل محافظتی (Protection pad) از دیگر موارد توصیه شده در این نوع پرشها میباشد . 

آمادگی برای انجام وینگ سوت بیس جامپ با برگشت به دراپ زون : 

- انجام حداقل  ۲۰ پرش ارتفاع پایین یا Hop-n-Pop ( تعداد ۲۰ پرش توصیه شده میتواند تا ۵۰ عدد نیز اضافه شود ) با همان وینگ سوت و کاناپی که قصد شروع پرش خود را با آن دارید ( کاناپی اصل ۷ سل یا کاناپی مخصوص پرش از ارتفاع ثابت که به روی کانتینر سقوط نصب شده باشد . )

- ارتفاع باز کردن چتر خود را به تدریج کم کنید (حداقل ارتفاع باز کردن چتر مطابق قوانین ۲۵۰۰ پا میباشد) در این مورد میتوانید با مسئول فنی منطقه پرش خود مشاوره کنید . 

چنانچه در حین پرشهای اولیه خود دچار ناپایداری در حین پرواز و یا مواجه با مشکلی در حل روند باز کردن و یا گسترش چتر شدید، پرشها را از ارتفاع بالا (حداکثر ارتفاع ممکن) ادامه دهید تا بتوانید با داشتن ارتفاع و زمان کافی به اصلاح این مشکلات بپردازید .

- در طی پرشهای تمرینی خود سعی کنید که به روی موارد اضطراری در حین پرشها تمرکز و روشهای مقابله با آن را مرور کنید . 

مواردی مانند : 

- خروج ناپایدار یا Unstable Exit

- عدم توانایی کشیدن پایلوت شوت و یا گیر کردن پایلوت شوت در محل قرارگیری

- پیدا نکردن پایلوت شوت 

- انحراف Pilot chute in tow
- باز شدن ناخواسته چتر قبل از زمان و ارتفاع مورد نظر و دلخواه یا Premature Deployment

- انحراف نعل اسبی یا  Horse Shoe Malfunction

- پیچیدگی بندها یا  Line twist

- قرار گرفتن یکی از بندها به روی کاناپی یا Line Over

- احتمال فرود به روی آب 
- مواجه شدن با مشکل در باز کردن زیپهای لباس بالدار 

- برخی از مهارتهایی که در طی پرش از هواپیما و قبل از اقدام به انجام وینگ سوت بیس جامپ باید تمرین کرده و انجام دهید . 

- Barrel Roll

- Front Flip

- Back Fly

- Arching - De - Arching

- پرواز و کشیدن پایلوت شوت در حالتی که دست چپ خود را نزدیک بدن کرده اید .
- توانایی برگشت به حالت اوّلیه در کمترین زمان بعد از خروج نامتعادل و ناپایدار از هواپیما 

- پرواز در حالتیکه زانوها به طرف پایین و جلو خم شده است

ـ پرواز و دور زدن با از دست دادن کمترین میزان ارتفاع 
- تمرین دور زدن در حین پرواز فقط با استفاده از پاها 

ـ تمرین دور زدن در حین پرواز فقط با استفاده از دستها
- کشیدن چتر در حالت پرواز با حداکثر سرعت Full Flight
- تمرین پرواز در حالتی که یکی از پاها از محل قرار گرفتن پا به روی وینگ سوت خارج شده باشد 

توصیه هایی دیگر برای انجام اوّلین وینگ سوت بیس جامپ

 ـ توصیه میشود که پرشهای ابتدایی خود را از مکانهایی با دسترسی آسان تر ، ارتفاع مناسب ، عدم وجود شیب مثبت ، عاری از موانع و عوارض ، دارای باد مناسب و دارای محل فرود ایمن انجام دهید . 

ـ پرش خود را در شرایطی انجام دهید که کاملاً از لحاظ فیزیکی و ذهنی احساس آمادگی میکنید . 

- در پرشهای خود دچار وقفه نباشید  و اطمینان داشته باشید که در روزهای منتهی به انجام اوّلین وینگ سوت بیس جامپ خود حتماً پرش با وینگ سوت از هواپیما و همچنین پرش بیس انجام داده باشید و اصطلاحاً از نظر انجام پرش به روز باشید . قریب به اتفاق افراد با تجربه وینگ سوت بیس جامپ معتقدند که نفراتی که قصد شروع این رشته را دارند میبایست حداقل ۵۰ پرش بیس جامپ در ۹۰ روز قبل از پرش وینگ سوت بیس خود داشته باشند . 

- خودتان اقدام به بسته بندی چترتان کنید . یک بسته بندی تمیز و با حوصله توسط خود نفر پرش کننده اعتماد به نفس خوبی را ایجاد میکند . 

ـ قبل از انجام پرش تمام وسایل و تجهیزات خود را به ترتیب بدون عجله و با دقت کنترل و بازدید کنید . 

ـ بعد از کنترل و بازدید نهائي و آمادگی برای پرش مجدداً و برای چندمین بار اقدام به کنترل و بازدید وسایل و تجهیزات خود نکنید ( بله درست متوجه شدید ، نکنید ) تکرار این امر شما را دچار سندرم کنترل تجهیزات میکند و از آنجاییکه پرش وینگ سوت بیس به طور معمول در شرایط پرفشار انجام میگیرد باعث توجه بیش از اندازه به کنترل تجهیزات و عدم تمرکز به روی پرش میگردد .

ـ در اولین مرحله تمرکز خود را به روی پرش و خروج از محل پرش قرار دهید .

ـ یک پرش خوب و پایدار با سر بالا، دستان باز و پاهای نزدیک به هم تضمین کننده یک پرواز خوب و لذتبخش خواهد بود . 
دستان باز در هنگام پرش به تعادل و پایداری بدن و همچنین بالا نگه داشتن سر کمک خواهد کرد .

۱تا ۲ ثانیه بعد از خروج با باز کردن آهسته پاها و با احساس افزایش سرعت شروع به اصلاح وضعیت وینگ سوت و حالت بدنی خود کنید . 

به یاد داشته باشید که عجله در باز کردن پاها در حین خروج باعث میشود که سر و سینه به سمت پایین قرار بگیرد و این حالت مناسب و ایمن پرش با وینگ سوت نیست .

- در صورت مواجهه با پایین قرار گرفتن سر( به سر شدن ) در حین خروج ، با حفظ خونسردی سعی در بالا نگهداشتن سر خود کنید و چنانچه محل پرش و یا ابجکت اجازه میدهد سعی کنید با موازی نگه داشتن بدن خود با سطح زمین و افزایش سرعت پرواز بدن خود را از حالت شیرجه خارج کرده و در حالت پایدار قرار بگیرید .

در انتخاب اوّلین محل انجام وینگ سوت بیس خود امکان مواجهه با این مشکل را در نظر داشته باشید و مکانی را انتخاب کنید که امکان اصلاح این وضعیت را به شما بدهد .

- بعد از باز کردن پاها و حفظ تعادل تمام تمرکز خود را به روی دور شدن و گرفتن فاصله مناسب از محل پرش قرار دهید . 

- بدون عجله و انجام حرکت اضافه با گرفتن و پرتاب کردن پایلوت شوت اقدام به باز کردن چتر نمایید . 

پرتاب کردن پایلوت شوت میبایست با قدرت، مطمئن و خارج از محدوده وینگ سوت باشد تا به اصطلاح در خلأ و یا Burble بدن شما قرار نگیرد و باعث تأخیر در باز شدن چتر نشود . 

برای کمک به باز شدن چتر در مسیر و سمت مناسب ( On Heading ) در تمام زمان پرواز و هنگام کشیدن پایلوت شوت بدن خود را کاملاً در حالت متقارن و پایدار قرار دهید . 
کشیدن پایلوت شوت و اقدام به باز کردن چتر میبایست در حین پرواز کامل و حداکثر سرعت (Full Flight) میباشد . در این حالت هوا به طور کامل و سریع به روی بدن شما جریان دارد و احتمال تأخیر در عملکرد پایلوت شوت را به حداقل میرساند .

پرواز کامل و با حداکثر سرعت مستلزم باز بودن و باد گرفتن کامل لباس بالدار در ناحیه پاها میباشد .

ـ به محض خارج شدن کاناپی از کانتینر و باز شدن بندها و به جهت جلوگیری از مقاومت و برخورد بخش پایینی لباس بالدار (پاها) با جریان باد و احتمال بروز پیچیدگی بندها (Line Twist) توصیه میشود که در این زمان پاهای خود را بسته و به هم نزدیک نگه دارید.

ـ در طی ۵ تا ۱۰ پرش اوّل خود تمرکز عملکرد خود را به روی پرش ، خروج و پرواز پایدار و متعادل Stable exit and Flight و باز کردن چتر قرار دهید . 

ـ بعد از فرا گرفتن این مهارتهای ضروری میتوانید به فکر افزایش زمان و مسافت پرواز و همچنین عملکرد با لباس بالدار خود باشید . 

حالا شما دارای کمی تجربه در وینگ سوت بیس شده اید، قدم بعدی چیست ؟

بعد از بدست آوردن تجربه و مهارتهای اوّلیه حالا در طی پرشهای خود موارد زیر را در نظر بگیرید و مرحله به مرحله به روی انجام آن تمرکز کنید .

- از وینگ سوت های پیشرفته تر و با عملکرد بالاتر استفاده کنید . 

- از مکانهای پرش (Objects) گوناگون با درجه سختی و ارتفاع های متفاوت اقدام به پرش کنید . 

- در حین پرش خود از دوربین استفاده کنید . 

- اقدام به پرشهای ۲ نفره نمایید . 

- اقدام به پرش از مکانهایی نمایید که قبلاً پرش از آنها انجام نشده است . 

ـ اقدام به انجام حرکات آکروباتیک در هنگام پرش و یا پرواز نمایید .


حالا اگر تصمیم دارید که با تعویض وینگ سوت خود از یک وینگ با قابلیت بالاتر و پیشرفته تر استفاده کنید :

- قبل از تغییر و استفاده از وینگ سوت جدید حتماً حداقل ۱۰ پرش با وینگ سوت فعلی انجام دهید . 

- حتماً قبل از انجام وینگ سوت بیس چند پرش از هواپیما با لباس جدید خود انجام دهید .

- در اوّلین وینگ سوت بیس جدید خود تصور کنید که این پرش اوّلین پرش از ارتفاع شما با وینگ سوت میباشد . کلیه موارد و نکاتی را که در اولین وینگ سوت بیس جامپ خود در نظر داشتید در این پرش نیز اعمال کنید . 

اگر در ادامه روند استفاده از وینگ سوت های پیشرفته و حرفه ای تر از وینگ سوتی استفاده کردید که مقرّ  قرارگیری پایلوت شوت به روی قسمت پای لباس باشد ، اکیداً توصیه میشود که روند کشیدن پایلوت شوت را به روی زمین و در حین پرش از وسیله پرنده به دفعات زیاد تمرین کنید تا کاملاً با آن احساس راحتی داشته باشید . 

پیدا کردن دستگیره پایلوت شوت در وضعیتهای متفاوت بدنی هدف اصلی این تمرینات است . 

توصیه شده که با استفاده از تکنیک تصویرسازی ( Imagination ) در موقعیتهای مختلف تا حتی ۳۰۰  بار در روز و در مواردی با چشمان بسته این تمرین را تکرار نمایید . 

در صورتی که از وینگ سوت با مقرّ قرارگیری پایلوت شوت به روی پا استفاده میکنید حتماً با مراجعه به کتابچه دستورالعمل آن از مسیر استقرار و قرارگیری بند اتصال (Bridle) و چگونگی قرارگیری پایلوت شوت در مقرّ اطلاع کامل حاصل کنید .

ـ چنانچه از لباسهای کاملاً نو استفاده میکنید دقت داشته باشید که دو طرف پارچه چسب داری  ( Velcro ) که بند اتصال را به روی لباس مهار میکند را در چند پرش اوّل به طور کامل و با فشار زیاد به روی هم قرار ندهید . 

نو بودن پارچه چسب دار و قدرت چسبندگی آن در طی ۱۵ - ۱۰  پرش اوّل در برخی موارد باعث مقاومت در برابر جدا و رها شدن بند اتصال از محل قرارگیری و تاخیر در روند باز شدن پایلوت شوت و کاناپی میشود . 
همپوشانی ۵۰ تا ۷۰ درصدی پارچه چسب دار در طی این پرشها توصیه میشود . 

ـ حداقل  ۱۰ پرش از وسیله پرنده و تمرین کشیدن پایلوت شوت در حین سقوط در صورت استفاده از وینگ سوتی که محل قرارگیری پایلوت شوت به روی پا است انجام دهید  . 

ـ همانند موارد قبل در اوّلین  وینگ سوت بیس جامپ خود با پایلوت شوت به روی پا تصور کنید که این اوّلین پرش شما باوینگ سوت میباشد و کلیه موارد و نکاتی را که در اوّلین پرش با آن در نظر داشتید در این پرش نیز اعمال کنید . 

در آخر ،

علیرغم تمام موارد عنوان شده همانطورکه در سطور ابتدایی ذکر گردید وینگ سوت بیس جامپ ورزش و فعالیت پرمخاطره و چالش برانگیزی است و با اینکه بیش از ربع قرن از تولد آن میگذرد به نسبت رشته ها و ورزش های دیگر رشته ورزشی جدیدی میباشد و کسانی که میخواهند وارد آن شوند علاوه بر دریافت راهنمائی و آموزش از نفرات باتجربه تر میبایست با تقویت و توسعه مهارتهای پروازی ، حس تمرکز ، توجه و تصمیم گیری و با احترام به سایر پرندگان در رشته های دیگر ورزشهای هوایی در توسعه و افزایش ایمنی این رشته بکوشند . 

این نوشتار تنها بخش بسیار کوچکی از برخی موارد توصیه شده برای انجام این ورزش میباشد ، با مطالعه، دریافت مشاوره و راهنمایی صحیح و گفتگو با افراد مختلف سعی کنید که نکات جدیدتری را بیاموزید و با دیگران نیز به اشتراک بگذارید، این حداقل کار و وظیفه ای است که در قبال رشته ورزشی مورد علاقه مان میبایست انجام دهیم .